1985, verkrijgen van de medaille voor saxofoon van de Regering aan het Conservatorium van muziek van Huy, toelating tot het Koninklijke Conservatorium van Luik en prijswinnaar van de nationale steun „pro Civitate“ van het Gemeentekrediet, Juni 1986, Eerste prijs van saxofoon (klasse van Albert Tyssens en Jean-Marc Lissens), Juni 1989, hoger diploma van saxofoon, hoger diploma van kamermuziek met de grootste onderscheiding (klasse van Jean-Pierre Peuvion), Huy, jeugd, vriendschappen, groepen, jam, concerten, voorstellingen, Alain Pierre, Nathalie Loriers, Gérald Bernard, Eric Legnini, Stéphane Galand, Jean-Pierre Catoul, Gemeentelijke Aanwezigheid, Marie-Paule Cornia, PoéSI, Christian Dalimier, Patrick Quinet, Georges Hermans…
Samenkomsten, gekruiste wegen, parallellen, Luik, er leven, Brussel er creëren, Parijs er spelen, Amsterdam, experimenten, registraties, concerten, voorstellingen, Ed Bogaert, akdt, Jean-Pierre Peuvion, Bernard Foccroulle, Philippe Pierlot, Opera Koninklijk van Wallonië, Joe Lovano, Boyan Vodenitcharov, Henri Pousseur, Pierre Bartholomé, samen Nieuwe Muziek, filharmonisch Orkest van Luik, Opera van Vlaanderen, Meerce Cuningham leven, Orkest van RTBF, James Tudor, Ballet Orkest Amsterdam, Pierre Boulez, Radulescu, Luciano Bério, François-Bernard Mâche, Arnould Massart, Marc Maréchal, Claude Ledoux, Michel Fourgon… duizend anderen… bekend of niet, eveneens belangrijk… verrijking, evolutie. Onderwijs, stages, hartstochten! Discussie?! Academie van muziek van Malmedy, van Heilig-Nicolas, verschillende stages, 1996 AKDT, groepen van het werk en pedagogische discussie, Conservatorium van Luik, Universiteit van Luik Departement van experimentele pedagogie, UVCB, Ministerie CFWB, opleiding, eutonie…
Muziek, beweging, kunsten, Kunst, de mensen, nieuwsgierigheid, intériorité, muziek in straat, transdisciplinarité, openen, horizonnen, gisteren, naar…, morgen? , familie, leven, muziek overal, door iedereen, voor iedereen, berg, stilte, contrasten, zekerheden, twijfels, retourtje, leven… vertrouwen, samenspanning, naleving, lachen, Mens zijn !
François Liénard (Borinage, 1967)
Vaak vond hij zichzelf bij het schrijven van teksten of plaatsen van tentoonstellingen in de outsider kunstkringen (Créahm Brussel, Créahm en Madmusée in Luik, het "S" Grand Atelier in Vielsalm). Voor alles is hij een amateur van beelden maar ook fan van populaire muziek (haevy, death en black metal), een bibliofiel en schreef sinds 1992 reeds honderden teksten over bekende en onbekende artiesten.
Na een Masteropleiding in journalistiek en communicatie aan de ULB (toen het nog Licentie heette) en wat freelance banen en andere, besloot ik om "mijn leven te veranderen" en Cuba te ontdekken. Met een beurs kreeg ik de gelegenheid om de beroemde filmschool van San Antonio de los Banos te ontdekken, opgericht door Gabriel Garcia Marquez, en waar ik enkele workshops kon bijwonen.
In 1989, in het jaar van de val van de Berlijnse Muur en de 'periode special' in Cuba, de periode waar het de bevolking aldaar aan alles ontbrak tenzij hun zelfgemaakte rhum en de Trovawoningen, waar ik fantastsiche muzikanten ontdekte van een al gevorderde leeftijd. Een paar jaar later zouden sommigen van hen ook de wereld rondreizen als muzikant...(maar dit niet door mijn toedoen hoor...);
Een jaar later keerde ik terug naar België met de wens om naar Mexico te vertrekken en waar ik uiteindelijk ook effectief twee jaar gewerkt heb voor een centrum voor inheemse rechten en er documentaires heb geproduced, vooral over de 'Chiapas' net voor de grote revolutie en opstanden aldaar.
Terug naar België gekomen voor de geboorte van mijn zoon Arto zoals voorheen voor de geboorte van Lindsay. Ik werkte toen voor Lundi Hortence en dook volledig in de wereld van de Jazz en organiseerde cursussen zoals 'Jazz au vert' en 'Jazz Tours'. Na 5 jaar bij LDH en nog eens twee kinderen verder April en Lula, ben ik ingehuurtd door de Informal European Theatre om een bijeenkomst voor "100 kunstenaars in Palestina" te coördineren, een uitwisselingsproject tussen Palestijnse en Europese kunstenaars. Een prachtige ontmoeting met kunstenaars van alle disciplines met onvergetelijke momenten tussen mensen van Jerusalem en Ramallah in het midden van de Intifada.
Vanwege het gebrek aan financiële middelen moest het project eindigen. Maar de contacten waren wel gelegd en sommige projecten die de kunstenaars hadden voorgelegd, bestaan nu nog steeds.
Na muziek en hedendaagse dans beheer ik ook de Michèle Anne De Mey Company en word producent en sta ik in voor de verdeling van de 'Compagnie Mossoux-Bonté. Nieuwe reizen en nieuwe ontmoetingen, internationale reizen en festivals, organisaties in binnen en buitenland volgen. Sinds enkele jaren ben ik, dankzij de sociale en politieke context, geïnspireerd door Rob Hopkins en de transitiebeweging, me meer gaan focussen op meer lokale en toegewijde thema's met name op het gebied van milieu en dit met behoud van een bevoorrechte link met de cultuur en de kunstenaars die ik nog steeds frequenteer in het dagelijks leven.
Tussen 2005 en 2010 ben ik bevallen van 2 buitengewone kinderen, op een carièrre die bloeit, waar ontmoetingen in overvloed zijn en ik de gemeenschappelijke centra van belang combineer.